صنعت فیلم سازی از سال های اولیه کارش به بعضی از انواع جلوه های (VFX) ویژه وابسته بوده. چه خون های مصنوعی فیلم Battle of the Bulge سال ۱۹۶۵ یا کاراکتر قابل توجه Kong در فیلم King Kong سال ۱۹۳۳.

با گذر زمان ، استفاده بیشتر از جلوه های ویژه در فیلمسازی امری طبیعی هست. جلوه های ویژه چیزهای خارق العاده ای خلق میکنه ، چیزهایی که در دنیای واقعی وجود ندارن ، یا کمک میکنه جنبه های بصری کاملاً بینظیری رو مثل فیلمهای Sin City یا ۳۰۰تجربه کنیم. در سال های اولیه ، فیلم سازی به افکت های واقعی وابسته بود ، اما در حال حاظر بیشتر افکت ها به کمک کامپیوترها ساخته میشن. بیاید یه نگاهی به تحول جلوه های ویژه در فیلم ها بندازیم ، نگاهی به لحظات بزرگی در گذشته که به کمکشون هنر به چیزی که هست تبدیل شد.

دهه ۶۰

دهه ۶۰ ، دهه ای بود پر از افکت های واقعی تحسین برانگیز که علاقه مندان به سینما رو به تحسین چیزی که روی پرده میدیدن وامیداشت. یکی از اون لحظه های مهم ، صحنه معروف جنگ اسکلت ها در Jason and the Argonauts سال ۱۹۶۳ بود. این صحنه ها توسط Ray Harryhausen و با تکنیک stop-motion (تکنیکی که در اون ساخت تصاویر با عکاسی متناوب از حرکتهای جزیی عناصر تصویر و سپس تبدیل عکس ها به یک صحنه کامل از فیلم انجام میشه. ) در تعامل کامل با بازیگران واقعی فیلم خلق شده. این یکی از مشهور ترین صحنه های صنعت جلوه های ویژه هست که هنرمندان ، حتی امروز هم بهش رجوع میکنن. اگرچه به کیفیت جلوه های ویژه امروزی نیست ، اما در زمان خودش نوآوری بود که زمین رو برای ادامه راه هموار کرد. ادای احترام Pixar به Ray Harryhausen در فیلم انیمیشنی Monsters Inc. بی دلیل نبود. ( رستورانی که در فیلم Harryhausen نام داره)

فیلم ۲۰۰۱: A Space Odyssey سال ۱۹۶۸ دیگر فیلمی بود که با استفاده از تکنیک های مختلفی مثل استفاده از نمونه های کوچک ماکتی برای صحنه های مختلف و Rotoscop تحسین برانگیز برای ترکیب همه چیز برای نتیجه نهایی ، جلوه های ویژه فیلمها رو وارد مرحله جدیدی کرد. کارگردان ۲۰۰۱: A Space Odyssey تیم جلوه های ویژه رو خودش گردهم آورد تا بتونه افکاری رو که تو ذهنش داره در قالب فیلم به تصویر بکشه.

دهه ۷۰

دهه ۷۰ ، دهه دیگری برای پیشرفت در افکتها بود. همینطور زمانی بود که به دلیل بحران اقتصادی اوایل دهه ۷۰ بسیاری از استودیو های ضربه دیدن و بسیاریشون تعطیل شدن. تا ۱۹۷۷ که فیلم Star Wars به نمایش در اومد و شرایط رو کمی تغییر داد. Star Warsپیشرفتهای جدیدی رو در زمینه تکنولوژی های جلوه های ویژه معرفی کرد ، و میزان استفاده از افکتها در فیلم شگفت آور بود ، از آدم فضایی ها تا سفینه های فضایی و سیاره ها. فیلم همچنین باعث تشکیل یه استودیو جدید شد ، یعنی Industrial Light and Magicکه یکی از مشهور ترین استودیوهای جلوه های بصری امروز هست.

Star Wars  تنها فیلمی نبود که هنوز برای صنعت جلوه های ویژه شگفت آور هست ، بلکه فیلم هایی مثل The Hindenburg ، The Poseidon Adventure و کلاسیک ترسناک The Exorcist تکنیکهای جدیدی رو معرفی کردن ، مثل matte painting ( تصویر سازی دیجیتال ) ، که از تکنیکهایی هست که همچنان به صورت وسیعی در صنعت جلوه های ویژه استفاده میشه. افکت های ترسناک فیلمThe Exorcist مثل چرخش ۳۶۰ درجه سر و بسیاری افکت های عجیب و غریب دیگه ، دهه ۷۰ رو به دهه ای بسیار موثر در عرصه جلوه های بصری تبدیل کرد.

دهه ۸۰

دهه هشتاد شاهد پرش بزرگی در جلوه های ویژه با فیلمهایی مثل Blade Runner ، Raiders of the Lost Ark و E.t the Extra Terrestrial بود. Blade runner شامل شهرهایی زیبا از آینده با ماشین های پرنده ، تبلیغات شناور در هوا و چیزهایی دیگر از این دست بود. هر چیزی که انتظار دارید توی یه شهر آینده ببینید ، نه؟ فیلم در سال ۲۰۱۹ اتفاق میفته ، پس فقط چهار سال باهاش فاصله داریم ، احتمالاً به زودی ماشین های پرنده مون رو میگیریم!

Ray Harryhousen هم توانایی های قابل توجه خودش رو در Clash of the Titans با stop-motion های بینظیر به نمایش گذاشت.

فرای فیلم های عالی دهه ۸۰ ، پیشرفت های بزرگتری رخ دادن که جلوه های بصری رو به جایی که امروز هست رسوندن. در دهه ۸۰ اولین تصاویر تولید کامپیوتر که در یک فیلم استفاده شده بود معرفی شد. Star Trek 2: The Wrath of Khan اولین فیلمی بود که از صحنه ای که به طور کامل به وسیله کامپیوتر تولید شده بود استفاده کرد. درست بعد از Star Trek 2: The Wrath of Khan ، و استفاده از اولین عناصر CGI ( تصاویر تولید کامپیوتر ) در فیلم ، Tron یک قدم جلوتر گذاشت و به طور وسیع از صحنه هایی که به طور کامل با کامپیوتر تولید شده بود استفاده کرد.

بعد از اون ، فیلم های بیشتر و بیشتری در دهه ۸۰ از عناصر CGI مختلف استفاده کردند ، مثل The Last Starfighter که از مدل های۳D با جزییات استفاده کرد ، که این مدل سفینه ها قبل از این مانند Star Wars به صورت ماکت کوچک ساخته میشد. اولین انیمیشن کوتاه ۳D در سال ۱۹۸۴ به نام The Adventures of Andre and Wally B منتشر شد. اگر با تاریخ Pixar آشنا باشید میدونید که این یکی از اولین کارهای ساخته John Lasseter و تیمش بود.

دهه ۹۰

بعد از معرفی CG در دهه ۸۰ ، فیلم های بیشتر و بیشتری از این تکنیک استفاده کردند. اگر دهه ۸۰ محل تولد CG بود ، دهه ۹۰ زمان انفجارش بود. احتمالاً میتونید چند تا از فیلم هایی که همه چیز رو تغییر دادن و بسیاری از هنرمندان جلوه های ویژه اون فیلم ها رو دلیل اومدنشون به این صنعت بیان میکنند ، نام ببرید. Jurassic Park یکی از اونهاست. Spielberg تیمی از کارشناسان رو در اختیار داشت و CG رو با animatronics (تکنیکی که در اون کاراکترهای عروسکی ساخته شده برای فیلم به صورت روباتیک و با کنترل حرکت داده میشن) ترکیب کرد تا چندین صحنه نفس گیر مختلف رو خلق کنه ، و به کارهایی که با وجود CG ممکن میشدجلوه ای تازه بده. در دهه ۹۰ پیشرفت های دیگه ای در CG به وجود آمد ، شامل اولین استفاده از تکنولوژی motion capture (ثبت حرکات بازیگر واقعی برای استفاده در کاراکتر CG) برای فیلم Total Recall ، برای یه صحنه خیلی کوتاه x-ray (صحنه ای که در اون بازیگرها با دروبین x-rayو از پشت دیوار دیده میشن). Terminator 2: Judgment Day از صحنه هایی با جلوه های بصری شاخص استفاده کرد ، مثل ترمیناتور فلز مایعی که به کاراکتر تغییر شکل میده. صحنه هایی مثل جایی که ترمیناتور به چند تکه مختلف تقسیم شد و تکه ها دوباره به هم میچسبن نمونه های بینظیری از صحنه های جلوه های ویژه در فیلم بود.

البته ، به نظر میاد بزرگترین دستاورد در عرصه جلوه های ویژه اولین فیلم به صورت کامل CG ، یعنی Toy Story بود. این باعث موفقیتPixar و تولید و محبوبیت بسیاری فیلم های انیمیشنی ۳D دیگه شد. و فقط این نبود ، تکنولوژی مورد استفاده در ساخت اون فیلم ها کمک کرد تا کیفیت عناصر CG به جلوتر حرکت کنه.

The Matrix عناصر نوآورانه متفاوت بسیار زیادی رو برای ساخت بخش های زیادی از فیلم به کار گرفت. صحنه جا خالی دادن به گلوله یه نمونه معروف از استفاده از تکنیکهای مختلف برای به دست آورن این افکت بود.

دهه ۲۰۰۰

با نزدیک شدن به جایگاه امروزی جلوه های بصری ، کیفیت روز به روز افزایش پیدا میکنه. فیلمهایی مثل The Lord of The Ringsتکنیک motion capture رو با خلق Gollum کاملاً به مرحله جدیدی وارد کرد. یکی از اولین فیلم هایی بود که به طور گسترده از motion capture استفاده کرد ، و با این روش قادر به انتقال کامل اجرای بازیگران به موجودات کاملاً CG بود. این باعث استفاده بی نقص بسیاری از فیلم های دیگه از این تکنیک شد ، مثل The Polar Express.

Pirates of the Caribbean: Dead Man’s Chest ، با جلوه های بصری برنده جایزه برای کاراکتر Davy Jones ، با استفاده از motion capture حالت های صورت برای استفاده از اجرای بازیگر و ثبت حرکات طبیعی ، این تکنولوژی رو به جلو برد. این تکنولوزی باز هم در فیلم Avatar ساخته James Cameron ، با پیشرفت در حالت های چهره و حرکات بدن جلوتر رفت.

۲۰۱۰ تا به امروز

دنیای افکت ها در فیلمها به طور قطع راه درازی رو از جلوه های ویژه تا قلمرو تحت سلطه جلوه های بصری اومده. در چند سال اخیر ، فیلم هایی دیدیم که به طور پیوسته سعی در پیمودن مرزهای جلوه های بصری داشتن ، سعی در به دست آوردن جلوه های بصری واقعی تر و قابل باور تری که بشه در کنار بازیگرهای واقعی قرار بگیرن و غیر قابل تشخیص باشن.

برای اینکه ببینید فقط توی دهه گذشته به کجا رسیدیم ، نگاهی به کاراکتر Gollum در The Lord of the Rings: The Two Towersبندازید و با Gollum تو فیلم The Hobbit: An Unexpected Journey مقایسه کنید. با پیشرفت تکنولوژی و استفاده از این ابزارها برای خلق این کاراکترهای خارج از جهان واقعی ، کیفیت آنچه روی صحنه دیده میشه هم پیشرفت میکنه.

اکران اخیر Dawn of the Planet of the Apes شامل میمون های به شدت واقعی ، و بسیاری پیشرفت های دیگه در motion captureو جنبه های زیبایی شناسی میمون ها مثل رندر مو هست. برای مثال ، Rise of the Planet of the Apes اولین فیلمی بود که ازmotion capture در محل فیلمبرداری اصلی استفاده شد و نه در استودیوی طراحی شده برای motion capture.

فیلم های بیشتری روی صحنه های با پرده سبز درست میشن ، و بقیه کار رو به هنرمندان جلوه های ویژه سپرده میشه. جلوه های ویژه به اندازه بازیگرهای  فیلم های پر فروشی مثل The Avengers یا Pacific Rim در فیلم نقش دارن. با اینکه اغلب به جلوه های ویژه به عنوان تزیین روی کیک نگاه میشه ، اما بیشتر داره تبدیل به تیکه وسط کیک میشه. اگر دوست دارید فیلم های که براتون به عنوان یه هنرمند الهام بخش بود با ما درمیون بذارید ، چه در زمیه افکت های واقعی و چه افکت های بصری برامون کامنت بزارید.

منبع : www.pluralsight.com